Het gebruik van de methodiek HouVast-i binnen gezinnen met ouders met verstandelijke beperkingen

Omschrijving

Steeds meer mensen met verstandelijke beperkingen hebben een kinderwens en maken de transitie naar het ouderschap (Coren, Ramsbotham & Gschwandtner, 2018). Artikel 23 van het VN verdrag voor de rechten van mensen met een beperking (2006) stelt dat mensen met een (verstandelijke) beperking het recht hebben om zelf te beslissen of ze kinderen willen. Onderzoek heeft aangetoond dat ouders met verstandelijke beperkingen ‘goed genoeg’ ouderschap kunnen laten zien (Willems, De Vries, Isarin & Reinders, 2007). Ouderschap brengt echter voor ouders met verstandelijke beperkingen wel extra uitdagingen mee. Vaker dan ouders zonder beperkingen hebben zij psychische of fysieke klachten, leven ze regelmatig op of onder de armoedegrens en ontvangen ze weinig steun van familie, vrienden of buren (Emerson et al. 2015; Emerson & Brigham, 2014; Mc Connell, Breitkreuz & Savage, 2010; Willems et al., 2007; Coren et al., 2018). Daarnaast hebben veel ouders met verstandelijke beperkingen een complex verleden, waarin ze als kind verwaarlozing of mishandeling hebben meegemaakt of zijn ze opgegroeid buiten het eigen gezin (Hatton & Emerson 2003; Willems et al. 2007). Ouders geven zelf aan regelmatig opvoedingsstress te ervaren, die van negatieve invloed is op de ouder-kind relatie (Hodes, Meppelder, De Moor, Kef & Schuengel, 2016; Meppelder, Hodes, Kef & Schuengel, 2015). Ouders met verstandelijke beperkingen zijn dan ook oververtegenwoordigd in de statistieken van de kinderbescherming (Willems et al., 2007)

Uit onderzoek blijkt dat ouders met verstandelijke beperking wel ‘goed genoeg’ ouderschap kunnen laten zien. Hierbij spelen drie belangrijke beschermende factoren een rol, namelijk het vragen en kunnen accepteren van hulp, het voorhanden zijn van goede opvoedinterventies en het kunnen terugvallen op een steunend sociaal netwerk (Willems et al, 2007). We weten uit onderzoek dat ouders met verstandelijke beperkingen in staat zijn om opvoedvaardigheden aan te leren en om te profiteren van opvoedprogramma’s, mits deze zijn afgestemd op hun leerbehoeften (Coren et al., 2018; Aunos, Feldman & Goupil, 2008; Feldman 1994;  Hodes, Meppelder, Schuengel & Kef, 2014; Hodes, Meppelder, De Moor, Kef & Schuengel, 2017; Wade, Llewelyn & Matthews, 2008).