Het verbond als therapeutische grondslag

Omschrijving

'Ik was geen mens. Ik was een waanidee dat door de eeuwen dwaalde, niet zichtbaar, onsterfelijk. Ik was de fee Margarine, eindeloos eenzaam op deze van mensen ontdane planeet. Voor een schuld die niet van mij was, moest ik boete doen - alleen op die manier kon het zonnestelsel voor haar ondergang behoed worden... Wat voor een nut had het in mijn eenzaamheid dat ik de onzichtbare samenhangen in de wereld doorzag, dat ik de oplossing van het wereldraadsel voor ogen had? (...) Ik telefoneerde. Ik sprak menig antwoordapparaat vol. Ik wilde weten of mijn spaarzame vrienden misschien nog in leven waren, of zij nog niet waren meegesleurd door de ondergang van de wereld.'