In de geschiedenis van de psychiatrie is aan de dagbestedingen werksituatie van de groep chronisch psychiatrische cliënten wisselend aandacht besteed (Van Weeghel & Zeelen, 1990).
Vanaf de jaren zeventig tot midden jaren tachtig verdwijnt dit thema nagenoeg van de agenda van de geestelijke gezondheidszorg. Dit hangt mede samen met het optimisme in de jaren zeventig over de therapeutische mogelijkheden van de psychiatrie om chroniciteit te voorkomen. Tevens wordt in deze periode de betekenis van arbeid voor chronische patiënten onderschat (Swildens, 1995). Zowel binnen als buiten de psychiatrie wordt arbeidstherapie opgevat als onderdrukking van de cliënt, er is weinig arbeidsplezier, het werk is vaak eentonig en biedt geen ontwikkelingsmogelijkheden.
Nieuwsbrief GGZ Digitaal
Schrijf u in voor de nieuwsbrief van GGZ Digitaal en blijf op de hoogte!