De Integrale Herstelschaal is een instrument om regelmatig uitkomsten te kunnen meten (routine outcome monitoring, ROM) wat betreft herstel en kwaliteit van leven van mensen met ernstige psychische aandoeningen in meerdere dimensies, als alternatief voor eendimensionale schalen. In deze bijdrage worden het instrument zelf en het gebruik in de dagelijkse praktijk besproken aan de hand van – gefingeerde – praktijkcases. De schaal wordt steeds deels door de cliënt en deels door de hulpverlener ingevuld.
Achtergrond
In 2015 stelde de toenmalige Landelijke Expertraad Routine Outcome Monitoring/ ROM bij ernstige psychische aandoeningen1 de Integrale Herstelschaal (IHS) samen, een uit meerdere onderdelen opgebouwd instrument dat beoogt de mate van herstel multidimensionaal te meten (Swildens, Visser, Schaefer et al., 2017). Op dat moment werd voor mensen met ernstige psychische aandoeningen vooral de Health of the Nation Outcome Scales (HoNOS) gebruikt om verandering in het psychosociaal functioneren te meten. De expertraad vond dat het meten van uitkomsten met (uitsluitend) de HoNOS niet goed meer paste bij een ggz waarin het begrip herstel meer centraal is komen te staan in de zorg en behandeling. Herstel kan volgens het beleidsrapport over goede zorg bij mensen met ernstige psychische aandoeningen ‘Over de brug’ (Projectgroep Plan van Aanpak ernstige psychische aandoeningen, 2014) worden gezien als een driedimensionaal begrip met drie onderdelen: klinisch herstel, maatschappelijk herstel en persoonlijk herstel. Deze drie dimensies worden uitgevraagd in de IHS. Daarnaast wordt er ook gekeken naar de kwaliteit van leven.