De noodzaak van hoopvol werken in de ggz. Hoe de IRB kan bijdragen met een hoopvol perspectief

Omschrijving

Hoop wordt gezien als een sterke krachtbron in het leven en ook erkend als belangrijk in het herstel van (de gevolgen van) ingrijpende psychische problemen (Akwa GGz, 2017). Herstellen gaat om het te boven komen van hopeloosheid en van het verlies van een betekenisvolle identiteit, verbondenheid, rollen en kansen, schreef Wilma Boevink (2016). Hoop en empowerment vormen daarom kernelementen in de herstelondersteunende zorg waar de Nederlandse ggz naar toe beweegt. Deze bijdrage zet uiteen wat hoop kan betekenen voor mensen met ontwrichtende levenservaringen en hoe professionals hen ‘hoopvol’ kunnen benaderen. Emma Pleeging beschrijft hoe hoop geduid en versterkt kan worden, de andere auteurs verbinden haar conceptuele uiteenzetting met het praktische handelen binnen de Individuele Rehabilitatie Benadering (IRB). 

Dimensies van hoop
Het begrip hoop wordt heel verschillend gedefinieerd, uiteenlopend van bijvoorbeeld een emotionele anticipatie, een motivatie voor duurzaam gedrag, een gedachtepatroon rondom doelen en vindingrijkheid, een karaktertrek tot persoonlijk kapitaal.

Standaarddefinitie
De bondigste defi nitie ofwel de ‘standaarddefinitie van hoop’ stelt dat het gaat om een onzeker verlangen (Martin, 2011). Hoop gaat altijd over iets wat we willen, maar waarvan we nooit zeker kunnen zijn of we het zullen bereiken.