Ervaringsdeskundige toeleiding naar werk. Geslaagd experiment op basis van IPS-principes

Omschrijving

De methodiek Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een effectieve interventie bij de toeleiding naar werk van mensen met psychische kwetsbaarheid. Een belangrijk onderdeel van de methodiek is de nauwe samenwerking tussen de arbeidstoeleiding en werkbegeleiding en de reguliere ggz-zorg. In de pilot Werk op de Kaart zochten we uit of een trajectbegeleider met kennis en ervaring van IPSmethodiek ook succesvol kan werken vanuit een ervaringsdeskundige context met inzet van een ervaringsdeskundige trainer.

Het probleem en een voorbeeld
Onze maatschappij serveert mensen af die ‘intelligentie, assertiviteit, ego of vertrouwen missen’, schrijft huisarts Rinske van de Goor (2021) in De Volkskrant. Het woord participatiesamenleving roept bij haar afschuw op. Zij heeft een punt als het gaat om de naar schatting 281.000 Nederlanders die leven met een ernstige psychische aandoening (Delespaul en de consensusgroep EPA, 2013). In de leeftijdsgroep tussen de 18 en 65 jaar heeft iets meer dan een op de vijf mensen betaald werk, terwijl ruim veertig procent van deze groep met onbetaald werk en ruim dertig procent van de groep zonder betaald werk dit wel zou wensen (Lange et al., 2019). Onze samenleving voldoet niet aan het ideaal dat iedereen mee kan doen en er mag zijn. Matthijs (30) kan als voorbeeld dienen. Hij studeerde technische natuurkunde, maar brandde daarop af. ‘Ik werd somber en raakte geïsoleerd. Het hielp toen niet dat ik veel gamede. Alleen voor boodschappen kwam ik buiten. Ik kwam daardoor op 21jarige leeftijd in de Wajong terecht. Dankzij de ggz ben ik weer opgeknapt. Ik ging reizen, maakte een hbostudie werktuigbouwkunde af en ging als vrijwilliger werken bij de organisatie voor ervaringsdeskundigen, Ixta Noa.’