Herstel bevorderen bij mensen met ernstige psychische aandoeningen met behulp van resourcegroepen. Bevindingen uit de pilot Samen voor Herstel

Omschrijving

Dit artikel beschrijft bevindingen uit de pilot Samen voor Herstel.1 In een specifieke wijk in de stad Groningen namen ggz, verslavingszorg en het sociale wijkteam met behulp van de nieuwe resourcegroepenmethodiek het initiatief om tot een betere herstelondersteunende samenwerking te komen tussen cliënt, diens formele en informele netwerk, en binnen het formele netwerk. Met een kwantitatief en kwalitatief cohortonderzoek is in kaart gebracht hoe de deelnemers aan de pilot (cliënten) deze werkwijze hebben ervaren en wat de effecten waren op hun herstel en zorgtevredenheid.

Samenwerken in netwerken

Mensen die hersteld of herstellende zijn van een ernstige psychische aandoening geven aan dat de sociale relaties cruciaal zijn in hun herstelproces (Schön, Denhov, & Topor, 2009). In alle richtlijnen van ggz-behandeling gericht op deze groep (Akwa GGZ, www.ggzstandaarden.nl, vanaf 2016) wordt geadviseerd om in elk stadium van de behandeling goede afstemming met de naasten te zoeken. Een goede afstemming in de triade (van cliënt, naasten, hulpverlener) is het doel. Een cliënt met een ernstige psychische aandoening heeft meestal een formeel netwerk waarin vaak hulpverleners uit meerdere organisaties en sectoren (ggz en/of verslavingszorg, het sociale wijkteam vanuit de Wmo) een rol spelen. Goede samenwerking in de triade betreft dus zowel de samenwerking tussen cliënt, diens
informele netwerk (familie, vrienden en kennissen, buren) en het formele netwerk, als de samenwerking binnen het formele netwerk.

Opzet pilot Samen voor Herstel

In Groningen is in 2016 een initiatief gestart tussen de sociale wijkteams (het sociale domein; WIJ-teams), de grootste ggz-instelling in de regio (Lentis), de verslavingszorg (VNN), de gemeente en zorgverzekeraar Menzis. Doel ervan was het herstel bevorderen van mensen met een ernstige psychische aandoening door een betere samenwerking binnen het formele netwerk en met het informele netwerk, waarbij de regie bij de cliënt ligt. In de pilot Samen voor Herstel (SvH) wilden de deelnemende organisaties dit doel bereiken door in één wijk, waarin zij alle werkzaam zijn, gezamenlijk met dezelfde methodiek gaan werken: namelijk de resourcegroepenmethodiek. De resourcegroepen werden in het project als steungroepen aangeduid. In de pilot Samen voor Herstel konden de resourcegroepen zowel vanuit de ggz, de verslavingszorg als vanuit het sociale wijkteam opgestart worden. De verwachting was dat het werken met dezelfde methodiek en het samen deelnemen aan de resourcegroep van de cliënt de samenwerking tussen hulpverleners uit het medische en sociale domein zou bevorderen. Een groep hulpverleners uit de verschillende organisaties werd samen geschoold in de methodiek middels een eendaagse training en volgde gezamenlijke intervisie en bijscholing. Met behulp van een kwantitatief en kwalitatief cohortonderzoek is in kaart gebracht hoe de cliënten deze werkwijze hebben ervaren en wat de effecten waren op hun herstel en zorgtevredenheid.