Werk is een belangrijke bevorderende factor voor het herstel van mensen met ernstige psychische aandoeningen (EPA). Momenteel heeft echter slechts 18% van deze mensen een betaalde baan, terwijl van de niet-werkenden zo’n 40% een werkwens heeft. Om deze mensen te ondersteunen bij het verkrijgen en behouden van regulier betaald werk is Individuele Plaatsing en Steun (IPS) ontwikkeld. IPS is de afgelopen jaren door steeds meer ggz-instellingen ingevoerd en kan ook in andere settings en voor het verkrijgen en behouden van een opleiding (IPS-O) worden ingezet. In dit artikel gaan we in op de huidige stand van zaken van IPS in Nederland en de ontwikkelingen in de nabije toekomst.
Bijdrage van werk en IPS aan herstel
Werk is een belangrijke factor voor het herstel van mensen met psychische aandoeningen. Het hebben van betaald werk draagt ook bij aan de mentale gezondheid en bevordert kwaliteit van leven (Dunn, Wewiorski, & Rogers, 2008; Michon et al., 2014). Toch heeft slechts 18% van mensen met een ernstige psychische aandoening in Nederland betaald werk, waarvan slechts 12 tot 14% in een reguliere setting (Kortrijk, Mulder, Kamperman, & Van Weeghel, 2019). Van de mensen die niet aan het werk zijn geeft 42% aan wel aan een werkwens te hebben (De Lange, Michon, Knispel, Hulsbosch, & Kroon, 2019). Deze bevindingen benadrukken de noodzaak voor effectieve en breed toegankelijke methodieken die mensen ondersteunen bij het vinden en behouden van betaald werk.