In 1984 werd ik aan de Universiteit Utrecht benoemd als hoogleraar ‘ontwikkelingspsycho- logie en sociale context’, tegelijkertijd met Peter Heymans die de leerstoel ‘ontwikkelings- psychologie van de individuele levensloop’ ging bekleden. In Utrecht werd de ontwikke- lingspsychologie destijds bij twee aparte groepen ondergebracht. De groep van Heymans maakte deel uit van de subfaculteit Pedagogische en Andragogische Wetenschappen; die van mij vormde het Instituut voor Ontwikkelingspsychologie (IOP). Onze benoemingen lie- ten al anderhalf jaar op zich wachten vanwege een reorganisatie waarin de hele faculteit Sociale Wetenschappen (FSW) op de schop werd genomen.