Op de middelbare school in Schiedam was ik niet bepaald een hoogvlieger. Ik deed het ook niet slecht, maar ik ging eigenlijk gewoon mee in de middenmoot. Ik had nog geen goed idee wat ik wilde worden, maar was wel geïnteresseerd in mensen en de dingen die ze doen, hun gedrag en beweegredenen. Dus toen ik moest kiezen voor een studie besloot ik psychologie te gaan studeren. Veel mensen om mij heen vonden dat helemaal niets, want wat voor vak kon je daar nu mee uitoefenen? Maar gelukkig trok ik me daar toen niets van aan. Ik had ook nog helemaal geen idee dat ik iets in onderzoek zou gaan doen; het gedrag van mensen vond ik interessant en wat de toekomst me zou brengen liet ik nog even open.