Hulpverleners moeten sinds de inwerkingtreding van de gewijzigde Wmo, de Participatiewet en de Jeugdwet in 2015 steeds meer over organisatie- en domeingrenzen heen, hun inzet met elkaar afstemmen en zorg leveren vanuit wat de cliënt wil, dichtbij de burger. Dit schept zowel kansen als uitdagingen. Het programma Optimaal Leven in Drenthe is een voorbeeld van hoe dit vorm kan krijgen. Deze bijdrage gaat aan de hand van dit programma in op de essentiële randvoorwaarden om tot de juiste (ambulante) zorg op de juiste plek te komen.
Wat is Optimaal Leven?
Vanaf najaar 2015 hebben cliënten, naasten, regionale zorginstellingen, gemeenten en zorgverzekeraars in Drenthe samen gezocht naar de beste manier om herstelgerichte zorg in het veranderende zorglandschap vorm te geven. Zij ontwikkelden een structuur van ambulante teams die geïntegreerde zorg en ondersteuning bieden in de eigen omgeving van mensen met een ernstige psychische aandoening, gebaseerd op herstel- en persoonsgerichte zorg en de positieve gezondheidsvisie van Machteld Huber (Huber et al., 2013). Het streven is om door persoonsgerichte zorg te leveren de kwaliteit van leven te verbeteren, bij gelijkblijvende of afnemende kosten. Het herstel van de cliënt in zijn of haar leefwereld staat hierin centraal. De gezamenlijke afstemming van de inzet is een zoektocht van alle betrokkenen naar optimale zorg. Consequent volhouden – in alle activiteiten – dat de cliënt het uitgangspunt is, is een belangrijke voorwaarde voor persoonsgerichte, herstelondersteunende zorg.