Tegenspraak brengt ons verder. Wat is een goede sociale interventie? Een kritische correspondentie over IPS en meer

Omschrijving

De afgelopen jaren hebben vroegere collega’s Jaap van Weeghel en Jacques Zeelen elkaar weer opgezocht. Behalve gewandeld hebben ze ook grondig van gedachten gewisseld in een kritische briefwisseling. Vanuit IPS als interventie ontspon zich een interessante discussie over wat ‘eigenlijk’ een goede interventie is, hoe je die ontwikkelt en hoe je de kwaliteit vaststelt c.q. onderzoekt. Deze discussie leek ons als redactie van breder belang voor ontwikkelaars, onderzoekers en uitvoerders van interventies. In deze aflevering van P&H bieden we de auteurs de ruimte voor een introductie op deze briefwisseling en drukken ook eerste twee inhoudelijke brieven af.1 We nodigen lezers van harte uit om te reageren en bij te dragen aan een dialoog over de aangedragen onderwerpen, bijvoorbeeld via een ingezonden brief in het tijdschrift. Via www.participatieenherstel.nl is de gehele briefwisseling in pdf op te vragen.

Onverwachte tegenspraak

Tegenwoordig is Individuele Plaatsing en Steun (IPS) in Nederland een geaccepteerde en gewaardeerde aanpak om mensen met psychische problematiek naar en in de gewenste betaalde baan of opleiding te begeleiden. Daar is een opbouwperiode van ruim 20 jaar aan voorafgegaan. Kritiek op IPS is er vast nog wel, maar in de vakliteratuur lijkt die vrijwel geheel verstomd.2 Dat is eigenlijk geen goed teken. Want als je alleen maar lof en instemming hoort, liggen zelfi ngenomenheid en gemakzucht op de loer. Tegenspraak hebben we dus nodig, en vervolgens een dialoog om ons verder te brengen. Die kwam er vorig jaar, nadat ik, Jaap van Weeghel, Jacques Zeelen, vriend en collega van weleer, een paar artikelen over IPS had gemaild. Ik verwachtte ook van hem veel enthousiasme over IPS. Maar dat pakte heel anders uit en dat had ik, Jacques kennende, ook wel kunnen weten. IPS kreeg de wind hard van voren, getuige dit citaat uit zijn eerste brief hierover: