Van ervaringsdeskundigen is (een) hoop te leren

Omschrijving

Je leest het regelmatig, ervaringsdeskundigen die zichzelf ‘hoopverlener’ noemen. Hoopverlener als een beroepsaanduiding of zelfs eretitel. Hoop wordt vaak benoemd maar lijkt nauwelijks praktisch uitgewerkt te worden. Veel verder dan ‘een levend voorbeeld van hoop zijn’ gaan deze uitwerkingen niet. Waarom noemen ervaringsdeskundigen zichzelf dan toch zo en hoe doen zij dat dan, hoop bieden aan een ander? Dit artikel is een reflectie van de wijze waarop ervaringsdeskundigen hoop bieden aan mensen die lijden onder de gevolgen van chronische stress. 

Verantwoording
Middels gesprekken met meer dan 25 ervaringsdeskundigen en 15 dakloze mensen die begeleid werden door een aantal van deze ervaringsdeskundigen heb ik onderzocht wat hoop biedende handelingen zijn. Daarnaast zijn ook mijn persoonlijke ervaringen met wanhoop en hoop, mijn ervaring als zorgmanager en mijn literatuurstudie naar hoop en chronische stress van invloed op deze refl ectie en meegenomen in dit artikel. Voor we de aandacht richten op het onderzoek, verduidelijk ik eerst wat hoop nu precies is.