Op de middelbare school wilde ik graag arts worden, wellicht hersenchirurg. Daartoe koos ik voor atheneum-B. Helaas werd ik drie keer op rij uitgeloot. Ik had ook best graag prof- voetballer willen worden, maar bij Ajax werd de toelating niet bepaald door loting. Naar mijn idee is loting een pervers systeem, een uiting van een maatschappij die niet gesteld is op motivatie en inzet maar op efficiëntie en bureaucratie. Uitloting laat een hoop adolescenten gedesillusioneerd en onzeker achter: zou ik het interessant gevonden hebben, zou ik er goed in zijn geweest? Alles wat ze daarna doen is tweede keus.