In 1998 heeft dak- en thuislozenvoorziening Walenburg een belangrijke aanzet gedaan tot systematisch en ontwikkelingsgericht werken. Het doel is dat uit elke bewoner ‘gehaald wordt wat er in zit’. Dit kan tot uitdrukking komen in de doorstroom van cliënten naar minder intensieve vormen van zorg en begeleiding, binnen en buiten Walenburg. Bij cliënten die niet door- of uitstromen, kan dit een systematische aandacht inhouden voor een toename van de kwaliteit van hun leven of voor het voorkomen van achteruitgang. De auteur heeft het management van Walenburg ondersteund bij de noodzakelijk geachte werk ontwikkeling; deze bijdrage is derhalve een bericht uit deze praktijk over een proces van pieken en dalen. Met sommige beschreven zaken kunnen collega- instellingen misschien hun voordeel doen.